تجلی قرآن کریم در دعای مکارم الاخلاق امام سجاد(ع) با رویکرد بینامتنی
| Main Authors: | فتحیه فتاحی زاده, عارفه داوودی |
|---|---|
| Format: | Article eJournal |
| Bahasa: | fas |
| Terbitan: |
, 2016
|
| Subjects: | |
| Online Access: |
https://zenodo.org/record/3750851 |
Daftar Isi:
- دعای مکارم الاخلاق بیستمین دعای کتاب صحیفه سجادیه ، کهن ترین و معتبرترین متن دعایی شیعیان است. کاستی هایی که درسلسله اسناد این دعا وجود دارد ، پرسش هایی را در صحت انتساب دعای مکارم الاخلاق به حضرت سیدالساجدین پدید آورده است که در پاسخ به شبهات، راه های گوناگونی وجود دارد. در این جستار با تکیه بر روش توصیفی_تحلیلی سعی شده تا پس ار عرضه دعای مکارم الاخلاق به قرآن کریم انواع روابط بینامتنی میان این دو کتاب ارزشمند واکاوی و حدود و ثغوذ این تاثیرپذیری مشخص گردد تا از این شیوه به عنوان قرینه ای برای درستی انتساب این دعای شریف نشان داده شود. براین مبنا،این پرسش مطرح است که « کارکرد آیات قرآن کریم به عنوان متن غایب در دعای مکارم الاخلاق به عنوان متن حاضر چگونه بوده است و بیشترین شگپکل روابط بینا متنی این دو متن از چه نوع است؟ بدین منظور، ابتدا چیستی رابطه ی بینامتنی و انواع آن به عنوان بخش نظری پژوهشی ارائه گردید و آنگاه انواع مختلف رابطه ی بینامتنی قرآنی، اعم از بینامتنی ساختاری و بیشترین شکل روابط بینامتنی به صورت نفی متوازی است.