تبیین تحلیل متن و مخاطب در پیام‌های قرآن
| Main Authors: | فتحیه فتاحی زاده, مرضیه داکری, حسین بخشعلی سلطان |
|---|---|
| Format: | Article eJournal |
| Bahasa: | fas |
| Terbitan: |
, 2017
|
| Subjects: | |
| Online Access: |
https://zenodo.org/record/3700226 |
Daftar Isi:
- قرآن کریم و اساسا هر متنی، محصول یک گفتمان است. تحلیل گفتمان موید نقش‌آفرینی سه مولفه متن، مولف و مخاطب در گفتمان است: در عین اینکه تحلیل مخاطب از محتوا شروع می‌شود، نیت‌مندی نویسنده از شکل‌گیری این متن، اثرگذاری بر مخاطب( فهمنده مدار) در بالاترین سطح است. از این‌رو به موازات بهره‌گیری از زبان معیار در ارائه پیام‌های متن، از زبان خلاقانه استفاده می‌کند تا پیام را در سطحی مطلوب، برجسته ساخته و آن را با هدف رهنمون ساختن مخاطب به مشارکت در فهم و درک متن سامان‌دهی کند. پیام‌های به زبان معیار، سطح فهم تأویلی او را با هدف تغییر در رفتارش نشانه رفته است. به‌رغم غالبیت نقش زیبایی‌آفرینی متن قرآن (برجسته‌سازی) که مخاطب را به تکاپو وامی‌دارد تا بتواند با متن ارتباط برقرار سازد، موانع شخصیتی، معرفتی و فرهنگی_اجتماعی مانع از آن می‌شود که مخاطب، فعالانه در امر دریافت پیام شرکت کند. از این رو در مواجهه، درک و حفظ پیام، گزینشی عمل می‌کنند.