ÇEVRE KRİZLERİNİN KÖKENLERİ İSLÂMÎ BİR PERSPEKTİF
| Main Authors: | Mustafa DOLATYAR, Veysel Nargül (Çev.) |
|---|---|
| Format: | Article |
| Terbitan: |
, 2019
|
| Subjects: | |
| Online Access: |
https://zenodo.org/record/2787410 |
Daftar Isi:
- ÖZET Bu makalede, tabiata saygısızlık ile ilgili ilkelerin, temelde tek tanrılı bütün dinlerin öğretilerinde mevcut olduğu görüsünün geçerliliği, inceleme ve araştırma konusu yapılmaktadır. Makalede ayrıca, ifade edilen görüsün İslam için isabetli bir iddia olamayacağı tartışılmaktadır. Yine çevre probleminin gündeme geldiği bu çağda, insanların ahlaki değerlerden olabildiğince uzaklaşmış olmaları, çevre krizinin temel nedeni olarak gösterilmektedir. ABSTRACT This article attempts to examine the validity of the wiev that disrespect for nature is inherent in the very nature of all monotheistic religions. It argues that this view cannot be sustained in regards to Islam. In fact, it is the divorce of ethics from the pursit of knowledge that has ushered man into an era of environmental degradation.